- kesbî
- sf., esk., Ar. kesbī
Sonradan elde edinilmiş, sonradan kazanılmış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kesbî — (A.) [ ﯽﺒﺴﮐ ] çalışarak elde edilen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
KESBÎ — Çalışmakla kazanılan. Sonradan elde edilen. Doğuştan olmayan. Vehbî olmayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AVARIZ-I SEMAVİYE — Delilik, küçüklük, bunaklık, ölüm gibi kesbî ve ihtiyarî olmaksızın insana ârız olan şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EMR-İ İTİBÂRÎ — Hakikatta, hariçte vücudu olmayıp, var kabul edilen emir, iş. (İnsanın fiilleri, kesbi gibi.) (Bak: İtibâri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük