- kıvanma
- is.
Kıvanmak işi, iftihar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kıvanma
Look at other dictionaries:
iftihar — is., Ar. iftiḫār Övünme, kıvanma, kıvanç, övünç O an kendi babası da bir Türk olduğu için derin bir iftihar duydu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler iftihar listesi medarıiftihar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iftihar etmek iftihara geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıvanış — is. Kıvanma işi veya biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
memnunluk — is., ğu Kıvanma, kıvanç Dudak uçlarında ancak sezilebilen bir memnunluk yanıp sönmüştü. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftihâr — (A.) [ رﺎﺨﺘﻓا ] övünme, kıvanma, kıvanç. ♦ iftihar etmek övünmek, gurur duymak. ♦ iftihâr etmek övünmek, kıvanç duymak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
