- kıyım
- is.
1) Kıyma işi2) Kıyılma biçimi
Bu tütünün kıyımı iri.
3) Görev yönünden kötü bir duruma sokma, haksızlığa uğratmaBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu tütünün kıyımı iri.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kıyım — düşman gelmesi yüzünden bir vilâyet halkının korku ve dehşete düşmesi III, 168 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kıyım kıyım — zf. İnce ince … Çağatay Osmanlı Sözlük
kiyim kiyim — uyuşukluk, ne çalışmak ne işi büsbütün bırakmak, gaflet, elevaylık III,169 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
iri kıyım — sf. 1) İri kıyılmış 2) mec. İri yapılı Dış görünüm de önemlidir. İlle iri kıyım olmak şart değildir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iri — sf. Olağandan daha hacimli, olağanı aşan büyüklüğü olan, ince karşıtı Onun getirdiği kızarmış eti, şarabı, iri ve sulu elmaları acele yuttu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler iribaş iri iri iri kıyım iri laf iri yapılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
iri yapılı — sf. Uzun boylu ve etine dolgun (kimse), iri kıyım, iri yarı … Çağatay Osmanlı Sözlük
mehabetli — sf. Büyük, ulu, yüce Dış görünüm de önemlidir. İlle iri kıyım, mehabetli olmak şart değildir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük