- kimse
- zm.
Herhangi bir kişi, kim olduğu bilinmeyen kişi, şahıs, nefer
Kimsenin girdisi çıktısı, alacağı borcu ile uğraşmak istemiyordum.
- N. CumalıBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kimse — kim|se vb., r, de, t; ikke kimse ad noget (ikke ringeagte noget) … Dansk ordbog
kimse kimsenin çukurunu doldurmaz — kimse kimsenin yerine ölemez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kimšė — kim̃šė scom. (2) slunkius: Nebūk kim̃šė, pasiskubink! Vvr … Dictionary of the Lithuanian Language
kimse bilmez, kim kazana kim yiye — bir kimsenin çalışıp çabalayarak kazandığı malı kimi zaman hatır ve hayalde olmayan kişiler yer anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kimse kendi memleketinde peygamber olmaz — insanların kendi çevrelerinde değeri bilinmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kimse yoğurdum ekşi demez — herkes sattığı malı, kendi işini, tutumunu ve davranışını över anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabahat samur kürk olsa kimse sırtına almaz — hiç kimse suçlu olduğunu kabul etmek istemez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kişinin kendine ettiğini kimse edemez — bir kimse kimi zaman tedbirsizliği yüzünden öyle yanlış iş yapar, başını öyle derde sokar ki böyle bir kötülüğü başkaları ona yapamaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
hiç kimse — zm. Bir kişi bile … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalancının evi yanmış, kimse inanmamış — yalan söylemeyi huy edinen kimsenin sözlerine, gerçeği söylediği zaman bile inanılmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük