- kocasız
- sf.
Kocası olmayan (kadın)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
adamsız — sf. 1) Yardımcısız, hizmetçisiz Bu koca ev adamsız çevrilemez. 2) mec. Güvenecek kimsesi olmayan, dayanağı bulunmayan, arkasız 3) hlk. Erkeksiz, kocasız … Çağatay Osmanlı Sözlük
ersiz — sf. Kocasız … Çağatay Osmanlı Sözlük
kocasızlık — is., ğı Kocasız olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ortakçılık etmek — ortakçı olmak Öküzlerle kocasız iki kadının tarlasını yıllarca sürmüş, ortakçılık etmiş, ninesini, kardeşini beslemiş hatta kız kardeşini ere vermişti. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
tul — dul, kocasız kalmış hatun; matem; sığır ve kuzu yaurusu … Çağatay Osmanlı Sözlük
BİVE — f. Dul kadın, kocasız kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BİVEGÎ — f. Dulluk. Kocasız kadının hâli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük