- koçboynuzu
- is., den.
Üzerine ip iliştirmeye yarayan, iki kulaklı ağaç veya metal çengel
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boynuz — is. 1) Bazı hayvanların başında bulunan, tırnaksı bir maddeden, uzun, kıvrık veya çatallı korunma organı 2) sf. Bu organdan yapılmış Boynuz tarak. 3) Kurşun borudan kol alma işleminde kullanılan demirden yapılmış alet Birleşik Sözler deliboynuz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
koç — 1. is., sp., İng. coach Çalıştırıcı 2. 1) Damızlık erkek koyun 2) mec. Sağlıklı, gürbüz genç erkek Birleşik Sözler koçbaşı koçboynuzu koç burunlu koç katımı koç yiğit … Çağatay Osmanlı Sözlük