- kolsu
- sf.
Kolu andıran, kola benzeyen, kol gibiBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kolsu ayaklılar — is., ç., hay. b. Erginken genellikle bir yere tutunarak yaşayan ve gövdeleri iki çenetli kabuk içinde olan deniz hayvanları … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayaklı — sf. 1) Ayağı olan 2) Bir destekle yere dayanan Ayaklı kadeh. 3) Ayakla işletilen Ayaklı dikiş makinesi. Birleşik Sözler ayaklı canavar ayaklı koşma ayaklı kütüphane ayaklı mâni … Çağatay Osmanlı Sözlük
çenet — is., di, bit. b. 1) Açıldığında tohumların ortaya çıktığı kabuk 2) hay. b. İstiridye vb. iki çeneli yumuşakçalarda, kolsu ayaklılarda kavkının iki parçasından her biri … Çağatay Osmanlı Sözlük
eklemsizler — is., ç., hay. b. Kolsu ayaklılardan, kavkı çenetleri arasında eklem olmayan bir sınıf … Çağatay Osmanlı Sözlük