- konuşmacı
- is.
Bir toplulukta konuşan kimse, hatip, konferansçı
Dinleyiciler konuşmacıyı dikkatle dinlediler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dinleyiciler konuşmacıyı dikkatle dinlediler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hatip — is., bi, Ar. ḫaṭīb 1) Bir topluluk karşısında etkili, açık, düzgün konuşarak düşüncesini anlatmada, duygusunu aşılamada yetenekli kimse, konuşmacı Bu genç doktor, birçok meslektaşları gibi biraz da hatipti. Ö. Seyfettin 2) din b. Cuma ve bayram… … Çağatay Osmanlı Sözlük
konferansçı — is. Konferans veren kimse, konuşmacı, hatip Her dinleyici, her kaçırdığı sözü konferansçıya tekrar ettirmeye kalkacak olsa işin içinden çıkmaya imkân kalmaz. O. V. Kanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
konuşmacılık — is., ğı Konuşmacı olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
konuşucu — is. 1) Konuşmacı Geleceği günler ev halkınca bir sevinç arifesi yaşanırdı. Çünkü Celal Bey çok iyi bir konuşucuydu. H. Taner 2) Kusursuz, düzgün, güzel, tatlı söz söylemesini bilen kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
panel — is., Fr. panel 1) Dinleyiciler önünde, seçilmiş bir konuşmacı grubunun bir konuyu tartışmak amacıyla düzenlediği toplantı, açık oturum 2) Yerleştirileceği yüzeyin bir bölümüne uyan, çoğunlukla dikdörtgen biçiminde düzgün parça Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
panelist — sf., Fr. paneliste Panelde konuşmacı olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
SPİKER — ing. Konuşmacı. Radyo programlarını takdim eden, haber bültenlerini okuyan kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük