- koruyucu ünsüz
- is., dbl.
Bağlayıcı ünsüz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
koruyucu — is. 1) Koruyan kimse, muhafız 2) sf. Asalağı dış ortamda yok eden, onun konakçıya ulaşmasına engel olan (ilaç veya işlem) 3) mec. Kayırıcı Birleşik Sözler koruyucu aile koruyucu hekimlik koruyucu ünsüz ekran koruyucu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlayıcı ünsüz — is., dbl. Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde araya giren y ünsüzü, koruyucu ünsüz, koruma ünsüzü, bağlantı ünsüzü: okul da y ım, eski y ince vb … Çağatay Osmanlı Sözlük