- koyun baklası
- is., bit. b.
Termiye
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
koyun baklası
Look at other dictionaries:
koyun — 1. is., ynu 1) Kollar arası, kucak Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Göğüsle giysi arası Kesesini koynunda taşır. 3) mec. Koruyucu, şefkatli çevre Hepimiz bu yurdun koynunda … Çağatay Osmanlı Sözlük
bakla — is., bit. b., Ar. bāḳilā 1) Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki (Vicia faba) 2) bit. b. Bu bitkinin yeşil ürünü veya kuru tanesi 3) Bir zinciri oluşturan halka veya parçalardan her biri Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
termiye — is., bit. b. İki çenekliler sınıfının baklagiller familyasından beyaz çiçekleri olan, acı olan taneleri suda tatlılaştırılarak yenilen bir yıllık otsu bitki, acı bakla, delice bakla, gâvur baklası, koyun baklası, kurt baklası, yaban baklası,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt — 1. is., du, hay. b. 1) Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan 2) Bazı böceklere veya bazı böcek kurtçuklarına verilen ad Birleşik Sözler kurtayağı kurtbağrı kurt baklası kurt bilimi kurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sakız — is. 1) Bazı ağaçların ve özellikle sakız ağacının kabuğundan sızan, çiğnendiğinde yumuşayan, hoş kokulu, beyaz renkli reçine 2) Şekerli ve kokulu ağızda çiğnenen eğlence yiyeceği, ciklet 3) hay. b. Vücudu beyaz olup başta ve ayaklarda belirgin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
