- kökten dinci
- is., top. b.
Kökten dincilik yanlısı olan kimse, fundamentalist
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kökten — sf. Yüzeyde kalmayıp derine inen, asıl konuyu da içine alan, köklü, cezrî, radikal Kökten bir değişiklik. Birleşik Sözler kökten çiçekli kökten dinci kökten sürme … Çağatay Osmanlı Sözlük
dinci — is. Dinî görüşleri her alana yaymak isteyen kimse Birleşik Sözler dinci erki kökten dinci … Çağatay Osmanlı Sözlük
fundamentalist — is., top. b., Fr. fondamentaliste Kökten dinci … Çağatay Osmanlı Sözlük