köşe

is., Far. gūşe

1) Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye

Kutunun sivri köşesi.

2) İki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer

Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı.

- P. Safa

3) İki sokağın veya caddenin kesiştiği yer

Türk kadınları alacalı bir ipek kumaş gibi köşeye birikmişlerdi.

- Ö. Seyfettin

4) Bölüm, yer veya yan

Burgaz'ın sokaklarında her köşeden Türkçe işitiliyor.

- Y. K. Beyatlı

5) mec. Kuytu, tenha veya ücra yer

6) mec. Kimsenin kolay kolay uğramadığı yer

İlk adımda otel, han, kahve köşeleri bulmak ihtiyacı baş gösterecek.

- R. H. Karay

7) sp. Futbol alanını oluşturan yan ve kale çizgilerinin kesişme noktalarından her biri, korner

Birleşik Sözler

- köşe atışı

- köşebaşı

- köşebent

- köşe bucak

- köşe demiri

- köşe dolabı

- köşe dönmeci

- köşe dönücü

- köşe kadısı

- köşe kapmaca

- köşe koltuğu

- köşe minderi

- köşe penceresi

- köşe rafı

- köşe taşı

- köşe vuruşu

- köşe yastığı

- köşe yazarı

- köşe yazısı

- başköşe

- dörtköşe

- dört köşe

- kenarda köşede

- kıyıda köşede

- konuk köşesi

- müzik köşesi

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- köşe tutmak

- köşeye atılmak

- köşeye çekilmek

- köşeye oturmak

- köşeye sinmek

- köşeyi dönmek