- köşegen
- is., mat.
Bir çokgende ardışık olmayan veya birçok yüzlüde aynı düzlem üzerinde bulunmayan iki köşe arasına çekilen çizgi, kutur, diyagonal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
diyagonal — is., li, Fr. diagonal 1) Eğri bir biçimde dokunmuş kumaş 2) mat. Köşegen … Çağatay Osmanlı Sözlük
gen — 1. sf. Geniş 2. sf. Üçgen, dörtgen vb. geometri terimlerinde kenarlı anlamıyla kullanılan bir söz Birleşik Sözler altıgen beşgen çeşitkenar üçgen çokgen dış çokgen dik üçgen … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutur — is., tru, mat., esk., Ar. ḳuṭr 1) Daire ve kürede çap 2) Köşegen Birleşik Sözler nısıf kutur … Çağatay Osmanlı Sözlük
paralel kaidesi — is., mat. Aynı noktaya uygulanan iki vektörün bileşkesini bulmak için her birinin bitim ucundan öbürüne paralel birer çizgi çizilerek bir paralel kenar oluşturduktan sonra vektörlerin uygulama noktasından bir köşegen çekme yolu … Çağatay Osmanlı Sözlük