kötücül

kötücül
sf.
1) Kötülük isteyen (kimse)
2) Kötülük eden, zarar veren

Geçkin kızla yakışıklı, kötücül genç adamın dansları, hemen herkesin dile getirebileceği bir an...

- S. İleri
3) Tehlikesi olan, kötü huylu, habis (hastalık)

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • habis — sf., esk., Ar. ḫabīṣ 1) Kötü, alçak, soysuz (kimse) 2) Kötücül (bazı hastalıklar veya urlar) Bir sinek vardır, sokarsa habis çıban yapar, tedavisi zordur. R. H. Karay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kötü huylu — sf. Kötücül …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sarkom — is., tıp, Fr. sarcome Kötücül bağ dokusu uru …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • selim — sf., esk., Ar. selīm 1) Doğru, dürüst, kusursuz 2) Sonu iyi, tehlikesiz, kötücül olmayan, iyicil (ur veya hastalık) Birleşik Sözler aklıselim halim selim hissiselim kalbiselim zevkiselim zevkiselim sahibi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”