- kötülükçü
- sf.
Her türlü kötülüğü yapacak ahlakta olan, şerir
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kötülükçülük — is., ğü Kötülükçü olma durumu, şerirlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
şerir — is., esk., Ar. şerīr Kötü, kötülükçü, fesat kimse Ben de bu şerirleri aynı cezaya çarptıracağım. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük