- Arıkovanı
- is., öz., gök b.
Yengeç takımyıldızı yöresinde bir yıldız kümesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
arı — 1. sf. 1) Temiz, münezzeh 2) Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf, halis 3) Günahsız Birleşik Sözler arı kil arı sili eteği arı 2. is., hay. b. Zar kanatlılardan, bal ve bal mumu yapan, iğnesiyle sokan böcek (Apis mellifica) Birleşik Sözler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kovan — is. 1) Fişeğin kapsül, barut ve kurşun taşıyan yuva bölümü, kapçık İşte, etrafa yayılan top kovanları, kırık tüfekler, fişek yığınları... H. E. Adıvar 2) Çoğunlukla toprak veya tahtadan yapılan arı barınağı 3) hlk. Yayık Birleşik Sözler kovan… … Çağatay Osmanlı Sözlük