- kuduruk
- sf., -ğu
1) Kudurmuş (insan veya hayvan)2) mec. Azgın, saldırgan3) mec. Çok yaramaz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
курдюк — Заимств. из тюрк.; ср. тур., азерб., алт., казах., кыпч., чагат. kujruk хвост , уйг., тувинск. kuduruk, саг., шор., койб. kuzuruk (Радлов 2, 890 и сл.; 1004; 1020); см. Мелиоранский, ИОРЯС 7, 2, 286; Гомбоц, KSz 13, 33; Преобр. I, 416 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
akur — sf., esk., Ar. ˁaḳūr 1) Azgın, kızgın (hayvan) Ben, akur bir kuvvetin üstünde uçuyor gibi pek çabuk yakınlaşan uzaklara bakıyor, bu azgın ata bindikçe daima duyduğum şeyleri tekrar hissediyordum. Ö. Seyfettin 2) Kudurmuş, kuduz, kuduruk … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞERZE — f. Kuduruk, kudurmuş … Yeni Lügat Türkçe Sözlük