- kurakçıl
- sf.
Kurak yerde yetişen, kurak yerden hoşlanan (bitki)
Kurakçıl bitkiler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kurakçıl bitkiler.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bozkır — is., coğ. Kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız doğal alan, step Birleşik Sözler bozkır kedisi bozkır koyunu bozkır tavuğu kutup bozkırı … Çağatay Osmanlı Sözlük