- kurtlu
- sf.
1) İçinde kurt bulunan, kurtlanmış
Bunlar düşmüş, buruşmuş, iyi değil, kurtludurlar.
- S. F. Abasıyanık2) mec. Yerinde rahat duramayan, sürekli kıpırdanan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kurtlu
Look at other dictionaries:
bitli (veya kurtlu) baklanın da kör alıcısı olur — işe yaramaz da olsa her şeyin isteklisi bulunduğunu anlatan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitli — sf. 1) Üstünde bit bulunan 2) mec. Cimri Birleşik Sözler bitli kokuş Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller bitli (veya kurtlu) baklanın da kör alıcısı olur … Çağatay Osmanlı Sözlük
