- arife günü
- is.
Dinî bayramlardan önceki günAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
arife günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü kara çıkar — bir sözün yalan olduğu çabuk anlaşılır ve söyleyen toplum içinde utanılacak bir duruma düşer anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
arife — is., Ar. ˁarefe Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler, ön gün Bazı ramazan ve bayram arifelerinde teyzelerim beni Eyüp teki aile mezarlığına götürürlerdi. R. N. Güntekin Birleşik Sözler arife günü … Çağatay Osmanlı Sözlük
gün — is. 1) Güneş Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı. M. Ş. Esendal 2) Güneş ışığı 3) Gündüz Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş. H. Taner 4) Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre Kız… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Arafat — is., öz., Ar. ˁarafāt Hacıların Kurban Bayramı nın arife günü toplandıkları Mekke nin doğusundaki tepe Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller Arafatta soyulmuş hacıya dönmek … Çağatay Osmanlı Sözlük