- kutsuz
- sf.
1) Uğursuz, kötü, menhus2) Mutsuz, zavallıAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kutsuz — kutsuz, işlerl ters giden adam I, 457 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kutsuz kuşun yuvası doğan yanında olur — talihsiz kişi, her an kendisine saldıracak güçlü kimselerle yan yana bulunur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kutsuzluk — is., ğu Kutsuz olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük