- lapçın
- is., esk., Far. lāpçīn
Tabanı meşinden olan mest, edik
Sarığı ile cübbesi ve lapçınları ile tam bir hoca efendi idi.
- T. Buğra
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
lapçın
Look at other dictionaries:
lapçın — (Ağsu, Qafan, Lənkəran, Sabirabad, Şahbuz, Şamaxı) ev ayaqqabısı. – Lapçını öydə ayağa geyirük (Ağsu); – Lapçını gəti (Qafan); – Xeyrənsə lapçının itirib (Sabirabad); – Başmağçiyə üç cüt lapçın tapşırdım (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lapçın — is. 1. Uzunboğaz ayaqqabı növü. Lapçının üzlüyü keçədən, altı göndən tikilirdi. 2. məh. Əsasən evdə geyilən yüngül ayaqqabı. <Sübhanverdizadə> rezinli plaşa bürünmüş, ayaqlarına lapçın keçirmişdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
edik — is., ği, hlk. 1) Yumuşak ve renkli sahtiyandan yapılmış yarım konçlu lapçın 2) Kısa çizme … Çağatay Osmanlı Sözlük
lapçınlı — sf. Ayağına lapçın giymiş olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
lafçın — (Ağsu, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Sabirabad, Şəki) bax lapçın. – Lafçını öydə geyirük (Ağsu); – Uşaxlara lafçın almışam (Gəncə); – Mə:m lafçınımın bir tayın it aparıb (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lafçin — (Şəki) bax lapçın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
