- lüzumlu lüzumsuz
- zf.
Yerli yersiz, gerekli gereksiz
Bu toy müdürü küçümsediğini her hâliyle belli ediyor, bir mesele hakkında izahat verirken, lüzumlu lüzumsuz bilgiçlik taslıyordu.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
lüzumlu lüzumsuz
Look at other dictionaries:
lüzumsuz — sf. Gereksiz Evin bir ucunda bir fırın, öbür ucunda bir külhan vardı ki tıpkı bu merdiven gibi lüzumsuzdu. Y. K. Karaosmanoğlu Birleşik Sözler lüzumsuz adam lüzumlu lüzumsuz Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller lüzumsuz görmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
lüzumlu — sf. Gerek, gerekli, lazım Birleşik Sözler lüzumlu lüzumsuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
İSRAF — Lüzumsuz yere harcamak. Malı ve parayı lüzumsuz yere sarf etmek. İhtiyacından fazla istihlâk etmek ve harcamak. * En lüzumlu aslî vazifeleri bırakıp en lüzumsuz veya zararlı şeylerle meşgul olarak ömrünü veya gençliğini boş yere harcamak.(Hâlik ı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
