- maarifçi
- is., esk.
Öğretim ve eğitim kurum veya kuruluşlarında çalışan kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
maarifçi — is. 1. Xalq arasında maarifi, mədəniyyəti, bilikləri yayan, xalqı savadlaşdıran. 2. tar. XVII XVIII əsrlərdə Qərbi Avropada və XVIII XIX əsrlərdə Rusiyada maarifçilik cərəyanı nümayəndəsi. Fransız maarifçiləri. Rus maarifçiləri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məarifpərvər — ə. və f. maarifçi, maarifsevən, maarifə xidmət edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dramaturgiya — <yun.> ədəb. 1. Drama sənəti. Dramaturgiya əsərləri. Dramaturgiyanın vəzifələri. 2. Hər hansı bir xalqın, yazıçının, dövrün və s. nin dramatik əsərləri. M. F. Axundzadə dramaturgiyası. Maarifçi dramaturgiyanın inkişafında yeni mərhələ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maarifpərvər — <ər. maarif və fars. . . . pərvər> bax maarifçi 1 ci mənada. Söz yox, maarifpərvərlərimizdən çoxları tapıla bilər ki, bəzi qəzetləri əvvəlinci nömrəsindən ilin axırınadək yığıb kitab bağlayırlar. C. M.. Qəzetin naşiri Məmmədağa Şaxtaxtlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maarifpərəst — <ər. maarif və fars. . . . pərəst> bax maarifçi 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti