- maharetli
- sf.
Eli işe yatkın, becerikli, usta
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
maharetli
Look at other dictionaries:
EZKER — Maharetli duvar ustası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
becerikli — sf. Becerisi olan, elinden iş gelen, usta, maharetli, mahir, mahirane Halk, onun çok becerikli bir müdür olduğuna inanır. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikişçi — is. Dikiş diken kimse, terzi Bunu, mahalledeki dikişçi kadın değil, maharetli ve şöhretli erkek gömlekçiler dikerdi. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
taktikçi — is. Taktikle uğraşan kimse Her şeyden evvel maharetli bir taktikçidir. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahir — (A.) [ ﺮهﺎﻡ ] becerili, maharetli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
EKYES — Pek kiyâsetli, zeki, zekâvetli kişi. Mâhir, maharetli, becerikli adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ESHED — Becerikli, maharetli, mahir, açıkgöz, uyanık olan kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GİRAN-DESTMAYE — f. Zengin, gani. Sermayesi ve malı mülkü çok olan. * Mârifetli, mahâretli, hünerli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HIRRİT — (C.: Harârit) Delil. * Hâzık. * Mâhir, maharetli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜNERPİŞE — f. Mahâretli, mârifetli, hünerli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
