- mahşer
- is., din b., Ar. maḥşer
1) Kıyamet günü dirilenlerin toplanacaklarına inanılan yer2) mec. Büyük kalabalık
Yangın yeri bir mahşer.
- H. TanerBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yangın yeri bir mahşer.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mahšer — màhšer m DEFINICIJA 1. isl. mjesto okupljanja na sudnjemu danu 2. reg. mnoštvo, gomila, velika gužva ETIMOLOGIJA tur. mahşer ← arap. maḥšär … Hrvatski jezični portal
mahşer — (A.) [ ﺮﺸﺤﻡ ] 1. kıyamet yeri. 2. aşırı kalabalık … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MAHSER — Huy, tabiat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAHŞER — Toplanma yeri. Kıyametten sonra insanların tekrar dirilip toplanmaları ve toplandıkları yer. Haşir meydanı. * Çok kalabalık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEYDAN-I MAHŞER — Mahşer meydanı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mahşer günü — is., din b. Kıyamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahşer midillisi — is., argo Kısa boylu, fitneci kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahşer gibi — çok kalabalık … Çağatay Osmanlı Sözlük
MAHŞER-İ ACÂİB — Herkesi hayrete sevkeden toplanma. Veya toplanma yeri. * Hayret edilecek harika şeylerin bulunduğu yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Pir Sultan Abdal — (ca. 1480 1550), a legendary Turkish Alevi (Sufi) poet, whose direct and clear language as well as the richness of his imagination and the beauty of his verses led him to become a loved among the Turks. Pir Sultan Abdal reflected the social,… … Wikipedia