- mantıksal
- sf.
Mantıklı
Mantıksal bir dille açığa vurduğu bu harika önerinin aksayan bir yanı vardı.
- N. Nadi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mantıksal
Look at other dictionaries:
bilgisayar — is., bl. Çok sayıda aritmetiksel veya mantıksal işlemlerden oluşan bir işi, önceden verilmiş bir programa göre yapıp sonuçlandıran elektronik araç, elektronik beyin Birleşik Sözler bilgisayar ağı bilgisayar korsanı bilgisayar masası … Çağatay Osmanlı Sözlük
dogmatik — sf., ği, fel., Fr. dogmatique 1) Deney bilgisini, deneye dayanan kanıtları hiçe sayarak kanılarını inanç öğretilerinden çıkaran (düşünce biçimi), inaksal 2) is. Felsefe ve din dogmalarının mantıksal ve sıralı bir yolla ortaya konuluşu Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğrulama — is. 1) Doğrulamak işi, teyit, tasdik, konfirmasyon 2) fel. Bir varsayımın doğruluğunu denetlemek için deney ve mantıksal tanıtlama yoluyla yapılan işlemlerin bütünü … Çağatay Osmanlı Sözlük
gidimli — sf., man. Bir tasarımdan ötekine geçerek, çıkarımlar yaparak, bir önermeden ötekine mantıksal bir yolla ilerleyip parçalardan bütünlüğü olan bir düşünce kuran (düşünce yolu) … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantık öncesi — is. Mantıksal düşüncesinin henüz oluşmadığı dönem … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantıklı — sf. 1) Mantığa uygun, akla uygun, mantıksal, mantıki Mantıklı söz. 2) Mantığa uygun davranan Mantıklı adam … Çağatay Osmanlı Sözlük
paralojik — sf., ği, ruh b., Fr. paralogique Mantıksal sistem bozukluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
tanıtlama — is. 1) Tanıtlamak işi, ispatlama Öyle güçlü romanlar yazılmıştır ki Türk toplumunun kültür düzeyinin, sanılanın çok üstünde bir yerde olduğunu tanıtlamaya yeter. S. İleri 2) fel. Öne sürülen bir iddianın doğruluğunu mantıksal yöntemle gösterme … Çağatay Osmanlı Sözlük
teorem — is., man., Fr. théorème 1) Kanıtlanabilen bilimsel önerme 2) Mantıksal usa vurma ile kanıtlanan önermenin veya özelliğin bildirimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tür — is. 1) Çeşit, cins Yazı türleri. 2) biy. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr Aslan ve insan türleri. 3) fel. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram Parça bütünün,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
