- maznun
- sf., huk., esk., Ar. maẓnūn
Sanık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
maznun
Look at other dictionaries:
maznun — (A.) [ نﻮﻨﻈﻡ ] zanlı. ♦ maznun olmak zan altında kalmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MAZNUN — (Zann. dan) Zannolunmuş. Zan altında bulunan, kendisinden şüphe edilen. * Huk: Bir suç dolayısı ile sorguya çekilen kimse. Sanık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
maznun — zanlı; sanık … Hukuk Sözlüğü
MAZNUNÎN — (Maznun. C.) Zan altında bulunanlar. Şüpheli kimseler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kalabalık ağızlı — sf. Geveze, bilir bilmez konuşan İkinci maznun kalabalık ağızlı bir koltukçu idi. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
sanık — sf., ğı, huk. Suçlu olduğu sanılarak mahkemeye sevk edilmiş (kimse), maznun … Çağatay Osmanlı Sözlük
ME'SUM — Günahlı, suçlu, maznun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTTEHEM — (Müttehim) (Vehm. den) Kendinden şüphe olunan, ittiham olunan şey. Töhmetli. Maznun. Zan ile kendine kabahat isnad edilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
sanık — Suçlu olduğu sanılan (kimse), maznun, zanlı … Hukuk Sözlüğü
