- mecburen
- zf., Ar. mecbūren
Kendi isteğinin dışında, zorla, kaçınılmaz, zorunlu olarak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mecburen
Look at other dictionaries:
MECBUREN — İster istemez. Cebirle. Zaruret icâbı. Zorla … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tıpış tıpış — mecburen, zorla … Beypazari ağzindan sözcükler
zorunlu tasarruf — is. Mecburen yapılması gereken tasarruf … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilmecbûriye — (A.) [ ﻪیﺮﺌﺒﺠﻤﻝﺎﺑ ] zorunlu olarak, mecburen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
çârnâçâr — (F.) [ رﺎچﺎﻥرﺎچ ] ister istemez, çaresiz, mecburen … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
FİDYE-İ NECAT — Bir kimsenin esirlikten veya başına gelen bir belâdan kurtulmak için, kendisi veya kendi namına başkası tarafından mecburen verilen para vesaire hakkında kullanılan bir tabirdir. Tabirin karşılığı, can kurtarma akçası demektir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
