- mefluç
- sf., -cu, esk., Ar. meflūc
1) İnmeli, felçli
Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia'ya uzatıyor.
- P. Safa2) Bozuk, düzgün olmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia'ya uzatıyor.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
meflûc — (A.) [ جﻮﻠﻔﻡ ] felçli. ♦ meflûc olmak felç olmak, kımıldayamaz hale gelmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEFLUC — Felc olmuş. İnmeli. Kımıldayamaz hâle gelmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kötürüm — mefluc, oturak; düşkün … Çağatay Osmanlı Sözlük
felçli — sf. İnmeli, felç olmuş, mefluç Bütün o nefis yazılarını felçli olarak yazmıştır. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
inmeli — sf. Bir tarafında inme bulunan, mefluç Hastanın sağ tarafı inmeli. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEFLUCEN — Felce uğramış olarak. Mefluc olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük