- memleketli
- is.
1) Aynı memleketten olan kimse, hemşehri
Süleyman, çavuşun memleketlisi olduğundan bu gibi teklifsizliklere kendinde hak görürdü.
- H. Taner2) Memleket halkı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Süleyman, çavuşun memleketlisi olduğundan bu gibi teklifsizliklere kendinde hak görürdü.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
buralı — is. Bu memleketli, bu yerin halkından olan kimse Siz buralıya benzemiyorsunuz. P. Safa Birleşik Sözler şuralı buralı … Çağatay Osmanlı Sözlük
hemşehri — is., Far. hemşehrī 1) Aynı ilden olan kimse, memleketli 2) ünl. Arkadaş, ahbap anlamında bir seslenme sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
HEMŞEHRİ — f. Aynı şehirden. Aynı memleketli olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük