- menekşe rengi
- is.
1) Menekşe çiçeğinin mor rengi2) sf. Bu renkte olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
menekşe — is., bit. b., Far. benefşe 1) Menekşegillerden, bir veya çok yıllık otsu bir bitki (Viola tricolor) 2) Bu bitkinin mor renkli, güzel kokulu çiçeği Birleşik Sözler menekşe gözlü menekşe gülü menekşe rengi alacamenekşe hercai menekşe … Çağatay Osmanlı Sözlük
yipkin — menekşe rengi, erguvan renginde olan, konur, koyu k ırmızı I, 395; II I, 37, 47bkz: bay ın, yipln, yipkil … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
renk — is., gi, Far. reng 1) Cisimler tarafından yansılanan ışığın gözde oluşturduğu duyum Birisi sütsüz çikolata renginde, uzun boylu, geniş omuzlu, Amerikan boksörlerine benziyordu. A. Gündüz 2) mec. Nitelik İşin rengi değişti. Birleşik Sözler renk… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mavi — is., Ar. māˀī 1) Yeşil ile menekşe rengi arasında bir renk, bulutsuz gökyüzünün rengi 2) sf. Bu renkte olan Birleşik Sözler mavi boncuk mavi çocuk mavihastalık mavikantaron maviküf mavi yakalılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
BENEFŞ(Î) — f. Menekşe rengi, mor renk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gökçe — is. 1) Gök rengi, mavi 2) sf. Bu renkte olan 3) sf. Gökle ilgili, semavi 4) sf. Güzel, hoşa giden Kutlu Melek, yüzü güneş esmeri, gözü menekşe moru, kumral saçı belikli gökçe gonca artık yoktur. T. Buğra Birleşik Sözler gökçe yazın … Çağatay Osmanlı Sözlük
gül — is., bit. b., Far. gul 1) Gülgillerin örnek bitkisi (Rosa) 2) Bu bitkinin katmerli, genellikle kokulu olan çiçeği Birleşik Sözler gülabdan gülbahar gülbank gülbeşeker gül böceği gül böreği … Çağatay Osmanlı Sözlük
mormenekşe — is., bit. b. Rengi mora çalan bir tür menekşe … Çağatay Osmanlı Sözlük