- menfaatperver
- is., esk., Ar. menfaˁat + Far. -perver
Çıkarcı
Şimdiye kadar eğilmeyen boynunu menfaatperver, hesapçı bir zahit gibi büktü.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Şimdiye kadar eğilmeyen boynunu menfaatperver, hesapçı bir zahit gibi büktü.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çıkarcı — is. Yalnız kendi çıkarını düşünen, çıkarını kollayan kimse, çıkarsever, menfaatçi, menfaat düşkünü, menfaatperest, menfaatperver, menfaattar Büyüklere ve topluma en büyük fenalık çıkarcı oğlu çıkarcı pohpohçulardan gelir. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük