- merkep
- is., -bi, hay. b., Ar. merkeb
Eşek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
merkep
Look at other dictionaries:
merkep — eşek … Beypazari ağzindan sözcükler
HİMAR — Merkep. Eşek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
eşek — is., ği, hay. b. 1) Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus) 2) hlk. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa Birleşik Sözler eşek arısı eşekbaşı eşek cenneti… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sembol — is., lü, Fr. symbole Duyularla ifade edilemeyen bir şeyi belirten somut nesne veya işaret, remiz, rumuz, timsal, simge Baykuş ve karga uğursuzluğun, merkep bönlüğün, domuz pisliğin, kaz alıklığın, aslan cesaretin, at zekâ ve adaletin, köpek… … Çağatay Osmanlı Sözlük
HERGELE — Binilmek ve yük taşımak için alıştırılmamış at, kısrak, beygir veya merkep sürüsü. * Böyle bir sürüye dahil olan hayvan. * Mc: Terbiye ve görgüden büsbütün mahrum adam. * Bir işe yaramaz işçi kalabalığı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KA'Ş — (C.: Kuuş) Ağacın başını çekip eğmek. * Cem etmek, toplamak. * Kadınların bindiği merkep … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
