- meşrut
- sf., esk., Ar. meşrūṭ
Şarta bağlı, şartlı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
meşrût — (A.) [ طوﺮﺸﻡ ] koşullu. ♦ meşrut olunmak şart koşulmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEŞRUT — Şartlı. Şart ile bağlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
meşrut — şart koşulmuş; şartlı; şarta bağlı … Hukuk Sözlüğü
koşullu — sf. 1) Şartlı, meşrut 2) Şartlanmış olan Birleşik Sözler koşullu tepke … Çağatay Osmanlı Sözlük
AKREB-İ MEKNİYYAT — Huk:Meşrut un lehi bildiren zamirin en yakın mercii mânasını anlatır. Meselâ: Bir vakfiyede vâkıf tevliyetini evvelâ kendisine, sonra oğlu A ya, sonra çocuklarına şart etse, çocukları tabirindeki zamir vâkıfın kendisine değil de en yakın merci i… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük