mevsim

is., Ar. mevsim

1) Yılın, güneşten ısı, ışık alma süresi ve dolayısıyla iklim şartları bakımından farklılık gösteren dört bölümünden her biri, sezon

Bütün bir mevsim vur patlasın çal oynasın, eğlenildi.

- S. F. Abasıyanık

2) Bazı atmosfer olaylarının en çok belirdikleri zaman

Yağmur mevsimi. Fırtına mevsimi.

3) Herhangi bir ekimin yapıldığı veya bir ürünün yetiştiği dönem

Kütahya'ya bir kiraz ve Bursa'ya bir şeftali mevsiminde gitmiştim.

- A. Gündüz

4) Herhangi bir şeyin etkinlik dönemi, sezon

Tiyatro mevsimi.

5) mec. Yaşam bölümü

Yaşamın kış mevsimi yaşlılıktır.

Birleşik Sözler

- ölü mevsim

- av mevsimi

- yağmur mevsimi

- yumurtlama mevsimi