- meydancı
- is.
1) Avlu, bahçe vb. yerleri süpürüp temizleyen hizmetli2) Hapishane koğuşlarında ayak işlerini gören kimse
O kimseyi beklemezdi, böyle olduğu hâlde meydancılar birini çağırmaya geldikleri zaman, kalbi şiddetli şiddetli çarpmaya başlardı.
- S. Derviş3) Mevlevi tekkelerinde konukları karşılayan, meydanı açan, Mevlevi raksını düzenleyen tarikat adamı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.