asıl

is., -slı, Ar. aṣl

1) Bir şeyin kendisi, örnek, kopya karşıtı

Bir belgenin aslı.

2) Kök, köken, kaynak

Yazının aslı resimdir.

3) Gerçeklik

Bu haberin aslı yok.

4) Soy, nesep

İnsan dedi, aslını unutmamalıdır.

- S. F. Abasıyanık

5) sf. Gerçek, esas, hakikat

Genç kızın bıraktığı mektup asıl sebebi meydana çıkarmıştı.

- R. N. Güntekin

6) sf. Bir şeyin temelini oluşturan, ana

7) sf. Aranılan nitelikleri en çok kendinde toplamış olan

Asıl sanat budur.

8) sf. Bir görevde sürekli bulunan, yedek karşıtı

Asıl jüri üyesi toplantıya gelmediğinden yedek üye çağrıldı.

9) zf. (a'sıl) Gerçekten, gerçek olarak

İşin asıl tuhaf tarafı. Kabahat asıl bundadır.

Birleşik Sözler

- asıl nüsha

- asıl sayılar

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- asıl azmaz, bal kokmaz

- aslı çıkmak

- aslı faslı yok

- aslına bakarsan