- mıncırık
- sf., -ğı
Küçük, afacan, zeki (çocuk)
Bu nitelikleriyle bu sevimli mıncırıklar, bazen nice büyüklerden bile zeki olabiliyorlar.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu nitelikleriyle bu sevimli mıncırıklar, bazen nice büyüklerden bile zeki olabiliyorlar.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mikropluk — is., ğu Yaramazlık, kötülük, fesatlık Sarı saçlı mıncırık bir çocuk, yine senden çıktı mikropluk, dedi. Ç. Altan … Çağatay Osmanlı Sözlük