- mıymıntı
- sf.
İnsanın sabrını tüketecek derecede yavaş ve mızmızca iş gören (kimse)
Sen gençliğinde de böyle mıymıntının biri imişsin ya!
- O. C. Kaygılı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Sen gençliğinde de böyle mıymıntının biri imişsin ya!
- O. C. KaygılıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mıymıntı — elinden iş gelmeyen … Beypazari ağzindan sözcükler
mıymıntılık — is., ğı Mıymıntı olma durumu Kızları ile büyük hanım, kendisini açıktan açığa mıymıntılıkla itham ettiler. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
sümsük — 1. sf., ğü, hlk. Uyuşuk davranan, miskin, aptal, mıymıntı, sünepe, pısırık (kimse) Beş yıl öncesine kadar kara kuru, sümsük bir kızken şimdi gelişivermiş bir dişi. H. Taner 2. is., ğü, hay. b. Sümsükgillerden, sivri gagalı, kısa bacaklı deniz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
SÜNEPE — Miskin, mıymıntı. Üstü başı kirli, pis … Yeni Lügat Türkçe Sözlük