mizaçlı

mizaçlı
sf.
Mizacı herhangi bir özellikte olanı

Fransa'da bütün ömrünü bir vilayet köşesinde yol mühendisi olarak geçirmiş, sakin ve yumuşak mizaçlı bir adamcağız...

- Y. K. Karaosmanoğlu

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • asabiyülmizac — (A.) [ جاﺰﻤﻝا ﯽﺒﺼﻋ ] asabî mizaçlı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • âteşmizâc — (F. A.) [ جاﺰﻡ ﺶﺕﺁ ] sert mizaçlı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • tündmizâc — (F. A.) [ جاﺰﻡﺪﻨﺕ ] asabî mizaçlı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • GİRAN-HUY — f. Fena mizaçlı. Kötü huylu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • HAY'AME — Yaramaz huylu, kötü mizaçlı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • HEFHAF — Yeynicek, hafif mizaçlı kimse …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • HOPPA — Herşeye girişen hafif mizaçlı çocuk tabiatında olan kimse. Yersiz davranışlarda bulunan, dilediğince davranan kişi. Delişmen, şımarık …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • KUDEK-MENİŞ — f. Çocuk tabiatlı. Çocuk mizaclı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • NOBRAN — Sert mizaçlı, inatçı, nâzik olmayan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • SEBÜKMİZAC — f. Hafif mizaçlı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”