- muacciz
- sf., esk., Ar. muˁacciz
1) Sıkıntı veren, taciz eden, bıktıran, usandıran
Bu buhran tatsız, münasebetsiz, muacciz bir buhrandı.
- Ö. Seyfettin2) Yapışkan, sırnaşık, ukala (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu buhran tatsız, münasebetsiz, muacciz bir buhrandı.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
MUACCİZ — Sıkıcı. Bıktırıcı. Usandırıcı. Taciz edici. Rahatsız eden. Yapışkan. Sırnaşık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük