- muavin
- is., Ar. muˁāvin
1) Yardımcı
Kalkmak üzere olan otobüsün muavini seslendi.
- N. Cumalı2) Bir görevlinin, bir yöneticinin işine yardım eden, yokluğunda yerini ve yetkilerini üzerine alan kimseBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kalkmak üzere olan otobüsün muavini seslendi.
- N. CumalıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müavinət — is. <ər.> Kömək, yardım. <Cahan:> Onların köməyilə, hökumətin müavinətilə, budur, kəndə təmiz şirin su gətirmişik. Ə. H.. Müavinət etmək – kömək etmək, yardım göstərmək. Mən də indi sənin kimi məzlumlara əlimdən gələn qədər müavinət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müavin — is. <ər.> Rəisi, rəhbəri və b. nı işdə, vəzifədə əvəz edən şəxsin rəsmi adı. Direktorun müavini. Komandir müavini. – <Mərcanov:> Sona bizim zavodun müdir müavinidir. H. N.. <Qarakişi Hümmətə:> Sənə yüz dəfə dedim, o Daşdəmiri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
muavin — (A.) [ نوﺎﻌﻡ ] yardımcı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
müavin — ə. köməkçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müavinət — ə. kömək, yardım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MUAVİN — Yardımcı. Yardım eden. Vekil. * Mekteblerde ve resmi dairelerde müdürden sonra gelen idare memuru … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muavin — yardımcı … Hukuk Sözlüğü
koldaguc — muavin, yardımcı … Çağatay Osmanlı Sözlük
muavinlik — is., ği 1) Muavin olma durumu 2) Muavinin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yardımcı — is. 1) Yardım eden veya gerektiğinde yardım edecek olan kimse vb., muavin, muin, yaver, asistan Savcı yardımcısı, bütün savcı yardımcıları gibi, zeki bir adamdı. H. Taner 2) sf. Yardımı olan (şey, nesne) Vücut yapısı da onun güldürücülüğünde ayrı … Çağatay Osmanlı Sözlük