- mucir
- is., esk., Ar. mūcir
Kiraya veren kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mucir
Look at other dictionaries:
MUCİR — (Ecir. den) İcar eden, kiraya veren. (Bak: Mücir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜCÎR — (Civar. dan) Himâye eden. * İmdada yetişen. * İmdad isteyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İCARE-İ FÂSİDE — İn ikad şartlarını câmi olduğu halde sıhhat şartlarını tamamen veya kısmen cami olmayan icaredir. Bu, aslen meşru olduğu hâlde vasfen meşru bulunmamış olur. Binaenaleyh böyle bir icareyi mucir ile müstecirden herhangi biri fesh edebilir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
