- muğber
- sf., esk., Ar. muġber
Gücenmiş, gücenik, küskünAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muğber
Look at other dictionaries:
muğber — (A.) [ ﺮﺒﻐﻡ ] kırgın, gücenik. ♦ muğber olmak kırılmak, gücenmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUGBER — (Gubar. dan) Gücenmiş, darılmış, küskün. * Tozlanmış, tozlu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muğber olmak — gücenmek, küsmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
küskün — sf. 1) Küsmüş olan, gücenik, dargın, muğber Hamdune Hanım, aksi, küskün bir kadındı. Ö. Seyfettin 2) is., bit. b. Küstüm otu 3) hlk. Gelişmemiş, küçük kalmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNFAİL(E) — İnfiâl eden. Te sir ile harekete geçen. * Muztarib, kederli ve muğber olan. Bir şeyden canı sıkılan. Alınmış, gücenmiş. (Bak: İnfiâl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TAGBİR — (C.: Tagbirât) (Gubar. dan) Toza bulaştırma. * Gücendirme, muğber etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
