muhakeme

muhakeme
is., huk., Ar. muḥākeme
1) Yargılama
2) fel. Usa vurma

Daima felsefe yapmaya hazır, kurulmuş bir makineye benzeyen ukala dimağım muhakemeye başladı.

- Ö. Seyfettin
3) mec. Bir sorunu çözmek için çıkar yol arama

Güldüm, şu muhakemem ne garip münasebetsizlikti.

- Ö. Seyfettin
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • muhakeme — (A.) [ ﻪﻤﮐﺎﺤﻡ ] 1. hüküm yürütme. 2. yargılama …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • MUHAKEME — (C.: Muhakemât) (Hüküm. den) Dava için iki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafı dinleyip hüküm vermek. * Düşünmek. * Zihinde inceleme yapmak. * Karar vermek için iyice düşünmek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • muhakeme — yargılama …   Hukuk Sözlüğü

  • masarifi muhakeme — muhakeme masrafları , yargılama giderleri …   Hukuk Sözlüğü

  • muhakeme usulü — is., huk. Yargı yolu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • muhakeme etmek — 1) yargılamak 2) akıl süzgecinden geçirmek, düşünmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • muhakeme yürütmek — düşünmek, soruna bir çözüm aramak Ferit bu aralık kendi kendine muhakemeler yürütmüş... S. F. Abasıyanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • MUHAKEME-İ GIYABİYE — Dâvâcılardan biri veya her ikisi de bulunmadıkları hâlde mahkemece verilen karar …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • muhakeme usulü — Yargı yolu, yargılama usulü …   Hukuk Sözlüğü

  • MEN-İ MUHAKEME — Muhakemeyi durdurmak, muhakemeye lüzum görmeyip menetmek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”