Daima felsefe yapmaya hazır, kurulmuş bir makineye benzeyen ukala dimağım muhakemeye başladı.
- Ö. SeyfettinGüldüm, şu muhakemem ne garip münasebetsizlikti.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muhakeme — (A.) [ ﻪﻤﮐﺎﺤﻡ ] 1. hüküm yürütme. 2. yargılama … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUHAKEME — (C.: Muhakemât) (Hüküm. den) Dava için iki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafın mahkemeye baş vurması. * İki tarafı dinleyip hüküm vermek. * Düşünmek. * Zihinde inceleme yapmak. * Karar vermek için iyice düşünmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhakeme — yargılama … Hukuk Sözlüğü
masarifi muhakeme — muhakeme masrafları , yargılama giderleri … Hukuk Sözlüğü
muhakeme usulü — is., huk. Yargı yolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhakeme etmek — 1) yargılamak 2) akıl süzgecinden geçirmek, düşünmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhakeme yürütmek — düşünmek, soruna bir çözüm aramak Ferit bu aralık kendi kendine muhakemeler yürütmüş... S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHAKEME-İ GIYABİYE — Dâvâcılardan biri veya her ikisi de bulunmadıkları hâlde mahkemece verilen karar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhakeme usulü — Yargı yolu, yargılama usulü … Hukuk Sözlüğü
MEN-İ MUHAKEME — Muhakemeyi durdurmak, muhakemeye lüzum görmeyip menetmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
