- muhit
- is., Ar. muḥīṭ
1) Çevre, yöre, etraf2) mec. Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre
Bir de şuuraltı dahi olsa muhitin onu göçüp giden, sönen bir insan telakki ettiğini hissetmiştim.
- H. E. AdıvarAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mühit — is. <ər.> 1. Hər hansı boşluğu dolduran və müəyyən xassələrə malik olan maddə, cisimlər. Hava mühiti. 2. İçərisində hər hansı bir orqanizmin fəaliyyəti cərəyan edən təbii və ya ictimai şəraitin məcmusu. Coğrafi mühit. 3. məc. İnsanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
muhit — (A.) [ ﻂﻴﺤﻡ ] 1. çevre. 2. saran, kuşatan … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mühit — ə. 1) əhatə edən, bir şeyin ətrafını alan; 2) insan cəmiyyətinin yaşadığı təbii və ya ictimai şəraitin məcmusu; insanı əhatə edən ictimai məişət şəraiti; 3) çevrə; 4) okean … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MUHİT — İhata eden. Etrafını kuşatan, çeviren. * Etraf. Çevre. * Büyük deniz. Okyanus. * Mc: Büyük âlim … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhit yapmak (veya edinmek) — ilişkili olduğu, tanışık olduğu kimselerin sayısını çoğaltmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHİT-İ ARZ — Dünyanın çevresi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHİT-İ DÂİRE — Mat: Daire çevresi. Çember … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHİT-İ NİGÂH — Göz çevresi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BAHR-İ MUHİT-İ ATLASÎ — (Bahr ı Muhit i Garbî) Atlas Okyanusu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BAHR-İ MUHİT-İ HİNDÎ — (Bahr i Muhit i Şarkî) Hindistan Yarımadasının doğusunda kalan deniz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük