- muhtekir
- sf., tic., esk., Ar. muḥtekir
Vurguncu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muhtekir — (A.) [ ﺮﮑﺘﺤﻡ ] vurguncu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUHTEKİR — Yardımcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHTEKİRÎN — (Muhtekir. C.) İhtikâr edenler. Vurguncular … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHTİKÂR — Bir şeyi kıymetlensin diye saklamak. * Ist: İnsanların veya ehlî hayvanların yiyeceklerine âit şeylerin satış kıymetleri yükselsin diye kırk gün kadar saklamak. Böyle yapan kimseye muhtekir denir. * Vurgunculuk, bozgunculuk. (Bak: Muhtekir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
vurguncu — sf., tic. Para dalgalanmalarından yararlanarak kolay yoldan kazanç elde eden, muhtekir, spekülatör Yukarıdaki hikâyemin kahramanlarıyla dolu binbir çarşıda, binbir vurguncuyu yakalamak imkânsızdır. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük