- mukavim
- sf., esk., Ar. muḳāvim
1) Dayanıklı, güçlü, dirençli2) mec. Karşı koyan, başkaldıran
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mukavim
Look at other dictionaries:
mukavim — (A.) [ موﺎﻘﻡ ] karşı koyan, direnen, dirençli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUKAVİM — Sağlam. Dayanıklı. Mukavemet eden. Direnen. Karşı duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUKAVİMÎN — (Mukavim. C.) Karşı koyanlar, direnenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dayanıklı — sf. 1) Dayanabilen, sağlam, güçlü, mukavim, zorlu 2) mec. Metanetli, metin, mütehammil Anadolu çocukları ne dayanıklı adamlardır. F. R. Atay Birleşik Sözler ateşe dayanıklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
