- mutekit
- sf., -di, esk., Ar. muˁteḳid
Bir şeye inanan, itikat eden, inançlı, inanlı, imanlı, mümin, dindar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mutekit
Look at other dictionaries:
imanlı — sf. 1) İmanı olan, inançlı, mutekit 2) mec. İnsaflı, vicdanlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
inançlı — sf. İnancı olan, imanlı, itikatlı, mutekit Paşa, sağlam inançlı bir Müslümandı. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
inanlı — sf. İnanı olan, bir şeye bütün varlığıyla inanmış bulunan, imanlı, mümin, mutekit … Çağatay Osmanlı Sözlük
mümin — sf., Ar. muˀmin 1) İnanan, inançlı, imanlı, mutekit 2) is. Müslüman Koca Mustafapaşa ücra ve fakir İstanbul / Ta Fetih ten beri mümin, mütevekkil, yoksul. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
